Onlar, kendilerine insanlar: “Size karşı insanlar topla(n)dılar, artık onlardan korkun” dedikleri halde imanları artanlar ve: “Allah bize yeter, O ne güzel vekildir” diyenlerdir. (3/173) Tamam-kabul” derler. Ama yanından çıktıkları zaman, onlardan bir grup, karanlıklarda...