Uğursuzluk ve Fal
İbnu Mes’ud radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
“Uğursuzluk çıkarmak şirktir, uğursuzluk çıkarmak şirktir, uğursuzluk çıkarmak şirktir. (İhtiyarsız kalbine uğursuzluk vehmi gelip içinde bazı şeylere karşı nefret duyan) hâriç bizden kimsede bu yoktur. Lakin Allah onu tevekkülle giderir.”
Ebu Davud, tıbb 24, (3910); Tirmizi, Siyer 47, (1614).
Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Bir adam dedi ki: “Ey Allah’ın Resûlü! Biz bir evdeydik, oradayken sayımız çok, malımız bol idi. Sonra bir başka eve geçtik. Burada sayımız da azaldı, malımız da.”
Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: “Burayı zemîm (addederek) terkedin!” buyurdular.”
Ebu Davud, Tıbb 24, (3924).
Urve İbnu Amir el-Kureşi radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın yanında uğursuzluktan bahsedilmişti. Buyurdular ki:
“Bunun en iyisi fe’l (uğur çıkarma)dır. (Uğursuzluk inancı) bir müslümanı yolundan alıkoymasın. Biriniz, hoşlanmadığı bir şey görecek olursa şu duayı okusun: “Allahümme la ye’ti bi’l-hasenâtı illa ente ve lâ yedfe’u’s-Seyyiâti illâ ente velâ havle ve lâ kuvvete illâ bike. (Allahım! Hayrı ancak sen verebilirsin, kötülüğü de ancak sen defedebilirsin. İbadet, çalışma, korunma vs. için muhtaç olduğumuz) güç ve kuvvet de ancak sendendir.)”
Ebu Davud, Tıbb 24, (3919).
